Niesamowity wiszący most Trift!

Cześć!

   Dzisiaj chciałabym podzielić  się wrażeniami z wyjątkowego i jeszcze nie tak bardzo znanego miejsca w szwajcarskich Alpach, czyli Triftbrücke.

   Wycieczkę zaczyna się w miejscowości Gadmen. To tutaj znajduje się szlak prowadzący w górę, do pięknego wiszącego mostu Triftbrücke. Most został otwarty w 2009 roku, a jego budowa rozpoczęła się w 2004.  Most zbudowano z powodu topniejącego się lodowca Trift, który jeszcze parę lat temu był znacznie większy i po jego jęzorze można było dojść do schroniska Trift. Lodowiec ten jednak topniał (i niestety wiąż topnieje) bardzo szybko i w pewnym momencie potrzebny był most, aby zachować ciągłość szlaku.

    Jak już wspominałam punktem startowym była miejscowość Gadmen. To tutaj znajduje się też maleńka kolejka Triftbahn. Kolejka ma małą przepustowość w porównaniu do innych tego typu alpejskich konstrukcji, zabiera tylko 8 osób co 20 minut. Jak dojechaliśmy na miejsce koło 9 rano, to musieliśmy czekać ponad godzinę na wjazd, a biletów na zjazd w dół już nie było. Jeśli chcecie uniknąć czekania i być pewnym, że dostaniecie bilety, polecam zakup biletów online (dowiedziałam się o tej możliwości oczywiście po fakcie). My i tak planowaliśmy zejść w dół na piechotę, jedynym problemem była zapowiadana na wieczór możliwa burza. Prognoza okazała się niezbyt dokładna i już w momencie stania na moście złapała nas ogromna burza, wiec dostaliśmy dawkę dodatkowej adrenaliny ;) 

   Zaczęliśmy wycieczkę od wjazdu kolejką do górnej stacji Triftbahn. Stąd idzie się około 1,5 godziny do mostu, ciągle w górę, niektóre momenty były łatwiejsze, niektóre troszkę trudniejsze, ale na końcu czekała nagroda w postaci spaceru po 170 metrowym wiszącym moście. Gdy dotarliśmy na miejsce, było tam trochę osób, jednak burza przegoniła wszystkich i mieliśmy most prawie tylko dla siebie. Droga powrotna do górnej stacji kolejki zajęła nam 1,5 godziny, a stamtąd schodziliśmy jeszcze do dolnej stacji około 2,5 godziny. I ostrzegam, droga w dół nie jest wcale taka bardzo w dół, raczej chwile pod górę, potem dłuższy kawałek w dół, chwilę pod górę i potem dłuższy kawałek w dół... Wszystko byłoby ok, gdyby nie fakt że byliśmy przemoczeni i zmarznięci, szlak w niektórych miejscach płynął i było ryzyko spadających kamieni...a wybraliśmy łatwiejszy z dwóch szlaków w dół... ale i tak było warto!

    Polecam wszystkim odwiedzenie tego cudownego miejsca, śpieszcie się jednak, bo nie wiadomo jak długo będziemy jeszcze mogli nacieszyć oczy lodowcem Trift!

Pozdrawiam,
Anna

Piękny szlak po alpejskich grzbietach, czyli z Klingenstock do Fronalpstock w kantonie Schwyz.

Cześć! :)

    Zaczęliśmy ostatnio bardziej doceniać uroki Szwajcarii środkowej i zdawać sobie sprawę, że piękne góry w Szwajcarii można znaleźć również poza okolicami Interlaken czy kantonu Valais. Tak sobie myślę, że do tego trzeba chyba dojrzeć, a już na pewno musi minąć pierwsze zachłyśniecie się  ogromnymi szwajcarskimi lodowcami :) Przynajmniej tak było w naszym przypadku. Zaczęłam dostrzegać ciekawe miejsca bliżej Zurychu i dlatego dziś chciałabym Wam pokazać zdjęcia z pięknego miejsca w kantonie Schwyz. 

    Wycieczkę zaczynamy w Stoos koło Schwyz od wjazdu jednym z najnowocześniejszych funikularów w szwajcarskich alpach. Wjeżdżamy po bardzo stromej ścianie, przez dwa tunele do malutkiej, wolnej od samochodów miejscowości Stoos. Towarzyszą nam widoki na inne cudowne miejsce w tym regionie, czyli Grosser i Kleiner Mythen (ale o tym miejscu będzie w innym poście).

    Ze Stoos można wjechać albo na Klingenstock albo na Fronalspstock, przejść się grzbietami pomiędzy, a potem zjechać znowu do Stoos. Bilet całodniowy na używanie wszystkich kolejek w tym rejonie kosztuje kolo 40 CHF. Oczywiście jak ktoś ma czas, to może to wszystko zrobić na piechotę. My wybraliśmy opcję leniwszą, czyli wjechaliśmy na Klingenstock i stamtąd poszliśmy na Fronalpstock.

    Szlak jest raczej łatwy, trochę pod górę, trochę na dół, chyba jakieś  4 km. Przydadzą się jednak górskie buty. Osoby z lękiem wysokości mogą mieć momenty zawahania, bo jak to na szlaku po grzbietach, często mamy po obu stronach przepaście.

       Widoki jednak zapierają dech i są tego warte!!!

    Górskie kwiaty, ich ilość i różnorodność, zachwycają na szlaku!

        I oczywiście wszechobecne jeziora... Ponoć można się stąd dopatrzeć  dziesięciu!

    Naprawdę polecam to miejsce, idealne na jednodniowy wypad z Zurychu :) planujemy je odwiedzić również w zimie, bo wygląda na to, ze są tu świetne stoki i w dobrej cenie :) Także może jeszcze kiedyś pojawi się post w zimowej wersji...

Pozdrawiam,
Anna